Mauro Manuel is een normale jongen, die op dit moment studeert in onze buurgemeente Eindhoven. Hij is hier opgevoed en opgegroeid. Toch heeft de minister besloten dat hij ons land uit moet. Onze fractie is hier faliekant op tegen, wij zeggen: Mauro moet blijven! en wij vragen om uw steun. Teken de petitie!!!
Je bent 9 jaar oud en wordt door je ouders verstoten. Ze sturen je weg naar een vreemde plek, waar je niemand kent en je de mensen niet kan verstaan. Dat is heftig, shocking voor iedereen, hoe oud je ook bent. Dat is wat er is gebeurd met Mauro Manuel uit Oostrum, Limburg. Gelukkig stond er in zijn geval een gezin op dat hem de zorg en liefde geeft, die je als kind verdient. Zorg en liefde die ieder kind verdient, waar het ook geboren moge zijn. Zij zijn Mauro’s nieuwe familie geworden. Deze jongen heeft nieuwe ouders en een broertje, die hem zien als hun eigen zoon en grote broer. Dankzij dit gezin is het vertrouwen van Mauro in mensen herstelt.
Mauro is compleet Nederlands geworden. Hij spreek de taal, gaat hier naar school, heeft Nederlandse vrienden, sport hier en voelt zich thuis. Dat is niet in één dag gebeurd, of één maand… maar over een periode van ruim acht jaar. Ruwweg de helft van zijn leven en meer dan de helft van zijn bewuste leven. En nu heeft deze jongen het bericht ontvangen, dat hij terug moet naar Angola. Hij wordt weer verstoten naar een vreemde plek. Heftig en shocking voor hem en iedereen in zijn omgeving. Mauro komt op voor zijn belangen, gesterkt door heel veel mensen, en schrijft een heldere brief naar minister Leers (http://ecpat.sitespirit.nl/images/69/1489.pdf), maar de minister blijft stug volhouden; Mauro moet weg.
Onze fractie vindt dit om een aantal redenen onaanvaardbaar. Je kan dat beargumenteren vanuit een zakelijke invalshoek: Nederland heeft al geld en energie in deze jongen geïnvesteerd en waarom zou hij dan niet hier kunnen blijven om te werken en belastingcenten te betalen? Trouwens; met de vergrijzing is elke goede jonge werkkracht in ons land meer dan nodig. Maar dat is niet ons hoofdargument. De belangrijkste reden is toch wel het argument van de menselijkheid. Waar zijn we in dit land mee bezig? Die jongen kan er niks aan doen dat hij al 8 jaar in Nederland woont, zonder duidelijkheid over zijn toekomst. Waar moet hij anders naartoe? Het is toch eigenlijk simpelweg fantastisch dat er een gezin is opgestaan, die deze jongen heeft laten opgroeien in een gezonde, liefdevolle omgeving. Dat is toch een flinke verantwoordelijkheid, die alleen respect en ook steun verdient! Waren er maar meer van dit soort mensen in Nederland. Maar ondertussen verscherpt de discussie zich in Nederland. Het lijkt wel of ‘Links” en ‘Rechts’ hier elkaar een hak proberen te zetten over de rug van een kind. Ongelofelijk om te zien hoe hufterig sommige reacties zijn op bijvoorbeeld Twitter, bij #mauromoetweg. Is de hetze tussen “Links’ en ‘Rechts’ nu echt zo hoog opgelaaid, dat we alleen energie putten uit haat en jaloezie? Dat we alleen nog maar staan voor ons eigen hebben en houden en een ruimte hebben voor een ander? Het lijkt ook wel of mensen niet meer met hun hart naar deze kwestie kijken, waar is onze menselijkheid?
Wij roepen iedereen op om hier goed over na te denken en je hart te laten spreken. Ongeacht je ideologie en achtergrond, dunkt het ons dat ieder mens maar tot één conclusie kan komen: Mauro moet blijven. Als je dat vindt, vragen we je om de petitie te tekenen die op internet te vinden is: Mauro moet blijven!!
Fractie PvdA/GroenLinks
Gemeente Geldrop-Mierlo